วันศุกร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

บันทึกครู กศน. กรณีสำนักข่าวอิศราได้เผยแพร่ และวิจารณ์วิชาเศรษฐกิจพอเพียง (ทช 11001) ระดับประถมศึกษา

เมื่อดิฉันได้อ่่านข่าวนี้จบลง  ทำให้ดิฉันรีบไปเปิดดูหนังสือเรียนวิชาเศรษฐกิจพอเพียง (ทช 11001)
ที่ดิฉันสอนนักศึกษาในปัจจุบัน  ขอชี้แจงว่า (ไม่เป็นความจริงเลย ) ขอคัดลอก เนื้อหาข่าวบางตอนที่เขาเผยแพร่มา (จากการสุ่มตรวจสอบหนังสือแบบเรียนบางเล่ม เช่น วิชาเศรษฐกิจพอเพียง (ทช 11001) ระดับประถมศึกษาฯ พบคำผิดหลายจุด อาทิ "ตลอกเวลา" ที่ควรจะเป็น "ตลอดเวลา" หรือ "บัชี" และ "ปัหา" ที่ควรจะเป็น "บัญชี"และ "ปัญหา" อีกทั้งยังพบคำผิดที่สื่อถึงคำไม่สุภาพ ในแบบเรียนหน้าที่ 41 หัวข้อ "แนวทางการประกอบอาชีพที่ส่งผลต่อความสำเร็จ" พบคำว่า 'คว-คู่' ที่น่าจะตั้งใจใช้คำว่า 'ควบคู่' โดยแบบเรียนเล่มดังกล่าว พบคำผิดทั้งหมด 54 จุด )  
ทั้งหมดนั้นไม่เป็นความจริง โดยเฉพาะ ในหนังสือเรียนหน้าที่ 41หัวข้อ "แนวทางการประกอบอาชีพที่ส่งผลต่อความสำเร็จ"  ไม่มีเนี้อหานี้ในหนังสือเรียนเล่มดังกล่าว (หนังสือเรียนวิชาเศรษฐกิจพอเพียง (ทช 11001))
ในหน้าที่ 41 จะเป็นแบบทดสอบหลังเรียน หัวข้อหน้านี้ จะเป็นกิจกรรมที่ ๙ ให้ผู้เรียนเติมคำในช่องว่างให้ถูกต้อง
  สามารถตรวจสอบเนื้อหา วิชาเศรษฐกิจพอเพียง (ทช 11001) ระดับประถมศึกษาและหนังสือเรียนทุกระดับได้ที่บล๊อคเกอร์ศูนย์การเรียนชุมชนหนองสระพัง หรือเข้าไปที่กลูเกิลแล้วพิมพ์คำว่าหนังสือเรียน กศน. คำว่าบัญชีกับปัญหา ในหนังสือเรีียนเล่มนี้เขียนถูกต้องไม่ได้มีคำผิดตามที่สำนักข่าวอิืศรานำเสนอ 
 ดิฉันรู้สึกเสียใจ และเศร้าใจเป็นอย่างยิ่งเพราะคำว่า ครู กศน.ฝังอยู่ในสายเลือดของดิฉัน  ดิฉันรักในองค์กรที่ตนเองทำงานอยู่  เมื่อเด็ก กศน. ประชาชนทั่วไป ผููู้ปครองได้อ่านข่าวที่สำนักข่าวอิศรานำเสนอ โดยที่เขาไม่ได้ตรวจสอบ ศึกษารายละเอียดหนังสือเรียน ความเชื่อมั่นที่เขามีต่อ กศน.จะเป็นอย่างไร

วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

บันทึกครู กศน.สาเหตุที่ต้องทำบัญชีครัวเรือน

ในยุคเศรษฐกิจปัจจุบัน เป็นภาวะที่สินค้าแพงมาก เงินมีค่าน้อยลง ทำให้คนใช้เงินจ่ายสินค้าแพง แต่ได้ของนิดเดียว แม้แต่ผักส่วนใหญ่กำละสิบบาท อาหารบางชนิดที่แม่ค้าทำขายสำเร็จรูปเป็นถุง บางครั้งรับประทานไม่ได้เลย(ย้ำ)บางครั้ง ....มีครั้งหนึ่งอยู่บ้านคนเดียว ไม่อยากทำอาหารรับประทานเอง เดินไปตลาดเดินหลายรอบยังไม่ได้อะไรติดมือกลับบ้าน ทันใดนั้นตัดสินใจซื้อต้มจืด ราคาถุงละสามสิบบาทหิ้วกลับบ้าน พอเปิดเทใส่ถ้วย ต้มจืดกระหล่ำปลี มีหมูบะช่อไม่กี่ชิ้น กระหล่ำปลีซอยเป็นเส้นเอามาต้ม รู้เลยว่าต้มไม่นาน อาหารวันนั้นเททิ้ง... ได้ไปซื้อข้าวผัดราคาสามสิบบาททาน สรุปแล้วอาหารมื้อเย็นในวันนั้นราคาหกสิบบาท เงินหกสิบบาท ถ้าไปซื้อเนื้อหมูมาแกงใส่ผัก จะทำอาหารได้สองมื้อ ในใจขณะนั้นสัญญากับตัวเองเลยว่าต้องทำอาหารรับประทานเองและทำบัญชีรายรับรายจ่ายให้กับตัวเองและครอบครัว เพราะเสียดายเงินซื้อต้มจืดซื้อมาแล้วเททิ้ง....
  เมื่อได้ทำบัญชีรับจ่ายในแต่ละวัน แล้วมาดูตอนเย็นทำให้รู้เลยว่า ตัวเองใช้เงินฟุ่มเฟือยมากใช้เงินแบบไม่ยั้งคิด ยกตัวอย่างกาแฟเย็นแก้วละสามสิบบาทกินทุกวัน สามสิบวันรวมเป็นเงินเก้าร้อยบาทถ้วน ....
 บางครั้งอาหารที่บ้านมีตอนเย็นแต่อยากไปเดินเล่นโลตัสช่วง ทุ่มกว่า ๆของออกมาขายลดราคาซื้อกลับบ้านแต่บางครั้งไม่ได้ทานแต่อยากซื้อเพราะมันลดราคา
 เมื่อได้เห็นตัวเลขการใช้จ่ายเงินของตัวเอง ในแต่ละวัน ในตอนเย็นทำให้หยุดที่จะซื้อเสียดายเงินมากไปเดินเล่นแต่ไม่ซื้ออะไรเลย,,,เพราะต้องจำกัดการใช้เงินในแต่ละวันไม่หิวโหย...แต่ลดความอยากที่จะซื้อมาทิ้งมาขว้างความเสียดายเงินมีมากกว่า

วันอังคารที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

บันทึกครูกศน. 
ปฐมนิเทศนักศึกษา กศน.อำเภอคำชะอี
วันนี้ 24 พฤศจิกายน 2558 กศน.อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร ปฐมนิเทศนักศึกษาภาคเรียนที่ 2/2558  ได้มีนักศึกษา กศน.ทั้ง 9 ตำบลเข้ารับฟังการปฐมนิเทศ เกิน 150 คน
ความรู้สึกของครูที่เจอผู้เข้ารับการปฐมนิเทศ ครูมองหน้านักศึกษาแต่ละคน เด็ก ๆ ใส ๆ ทั้งนั้น ครูดีใจที่นักศึกษาไม่ทิ้งการศึกษาเพราะถ้าเราจบการศึกษาพื้นฐานแล้วอาจจะทำให้ชีวิตของแต่ละคนเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ครูขอเป็นกำลังใจให้นักศึกษาจบการศึกษาพื้นฐานทุกคน


วันพฤหัสบดีที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558

ห้องเรียนของเรา

ห้องเรียนของเรา
ห้องเรียนของเราตั้งอยู่ที่บ้่านหนองสระพังหมู่ที่ 6 ตำบลโพนงาม อำเภอคำชะอี จังหวัดมุกดาหาร เป็นศาลากลางหมู่บ้าน ที่ชาวบ้านใช้ประกอบกิจกรรมร่วมกัน 


บันทึกของครู กศน.กับการออกหานักศึกษา


ชีวิตครู กศน. หลังจากสอบเสร็จหิ้วตระกร้าบรรจุแฟ้มใบสมัครนักศึกษาพร้อมกรรไกร กาว ปากกา เป็นอาวุธออกเดินย่ำต๊อกตระเวณตามหมู่บ้านเพื่อรับสมัครนักศึกษาใหม่บางวันก็ได้นักศึกษามาสมัครบางวันก็ไม่ได้ วันไหนไม่ได้ก็หน้าแห้งนิดหน่อย ถ้าได้นักศึกษาอุปมาอุปไมยังกับไ ด้ทองคำเด้อจ้า แต่มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป ดิฉันคิดว่าดีมากเลยสำหรับการออกเดินรับสมัครตามหมู่บ้านเพราะทำให้ครูรู้จักบ้านนักศึกษา และได้รู้จักผู้ปกครองเด็ก ทำให้ครู กศน. ได้รู้จักพ่อแม่ พี่น้องประชาชนชาวตำบลโพนงามดีขึ้น